Simmekesdag 2009

Op 25 april vond in Rillaar, een Brabants dorpje tussen Scherpenheuvel en Aarschot, de vierde Simmekesdag plaats. Frans "De Simme" Symons en Rita Schouteden konden maximaal 32 deelnemers inschrijven omdat het zaaltje in de Edelweiss beperkte afmetingen heeft. De vierde Simmekesdag zal de geschiedenis ingaan als de editie die samenviel met de begrafenis van Lieve Van Bulck. Lieve was trouwe deelneemster van Frans' organisatie. Ook nu wou ze van de partij zijn, maar het noodlot heeft daar anders over beslist.

Er stonden die dag twee scrabblepartijen op het programma. Wie voor lezing van het verslag de wedstrijden wil naspelen, kan gebruik maken van onderstaande links:

Voormiddagpartij Simmekesdag 25/04/2009
Avondpartij Simmekesdag 25/04/2009


Klaar voor de start
Dat Favoriet Ronny Heylen rekening zou moeten houden met Jan Cornet bleek al in de tweede beurt. Vele scrabbles waren mogelijk, maar alleen Jan slaagde erin om 102 punten binnen te halen. Zijn LOVERTAS is volgens van Dale een aambeeld waarop metalen ringetjes worden platgeslagen tot draadachtige blaadjes (lover). Om de twee à drie beurten kwamen nieuwe scrabbles uit het zakje, zodat de score na elf beurten reeds 675 punten bedroeg. Op dat moment werd er echter een versnelling teruggeschakeld. Geen scrabbles meer, maar wel nog interessante aanbouwmogelijkheden. Een mooi open spel hield de partij aangenaam tot op het eind. Na twintig beurten werd de partij afgesloten met een max van 1036 punten. Ronny Heylen totaliseerde 985 punten en won met ruime voorsprong. Jan Cornet volgde als tweede op 66 punten, een verschil dat hij in grote mate kon toeschrijven aan de scrabble AFNAAIEN (naaien, naaien en blijven naaien tot het af is) in beurt zes, waarvoor hij paste. Herman Theys werd derde met 906 punten.

De aanwezigen namen een uurtje de tijd om na te praten en de inwendige mens te versterken met een snack. Tegen twee uur in de namiddag maakte iedereen zich klaar voor een wandeling van acht kilometer. Ook Hort Ruyloft, met haar 80 lentes de oudste deelneemster, trok dapper haar stappersschoenen aan.

Hort Ruyloft en Rita Schouteden

Gids Frans Symons loodste de groep langs afgelegen weiden en veldwegeltjes. Hier en daar hield hij halt en pakte hij uit met leuke anekdotes en interessante informatie. Men passeerde o.a. zijn geboortehuis. Frans beweerde geboren te zijn op de keukentafel. Of hij ook op dat meubel gemaakt is, staat niet vast. De pas ontloken bladeren van bomen en struiken zorgden over het ganse traject voor mooie taferelen.

Een groepsfoto(Klik op de foto voor een grotere weergave)

Omstreeks 16.00 u bereikte de groep terug zaal Edelweiss en kon men aanschuiven aan tafel. Een stevige maaltijd was welkom.

Om kwart voor zeven zat ieder weer klaar voor de afsluitende partij. De wedstrijd vertoonde veel gelijkenissen met de voormiddagpartij. Ook nu zouden de scrabbles mekaar snel opvolgen. Moeilijk waren ze niet echt, waardoor er weinig afscheiding kwam in de tussenstand. Na de pauze plukte alweer Jan Cornet een mooie solo uit de lucht. Hij verlengde DYNETJE tot GYRODYNETJE (kruising tussen een vliegtuig en een helikopter). Mede hierdoor stevende Jan af op winst in deze tweede wedstrijd. Hij speelde beregoed en behaalde 941 punten op een max van 960. Ronny Heylen bleef slechts 15 punten achter Jan, waardoor hij zijn totaalzege veilig stelde. Alweer een goede prestatie van Herman Theys. Met 901 punten mocht hij nog voor de proclamatie zeker zijn van de trofee voor de derde plaats. Hieronder vind je de namen van de deelnemers die op basis van de uitslagen van beide partijen in de top tien eindigden.

De zussen Rina en Gerda Van Mierlo waren nooit in de running voor één van de drie hoofdtrofeeën. In de tweede linie verzamelde Rina vier puntjes meer dan Gerda, en won het pleit bij de dames, alsook de bijhorende glazen trofee.


Frans Symons overhandigt de damestrofee aan Rina Van Mierlo

v.l.n.r. Herman Theys (3e), Jan Cornet (2e) en winnaar Ronny Heylen

De getrokken letters, de gelegde woorden, en de mogelijke scrabbles van de voormiddagpartij vind je hier.

Dezelfde info m.b.t. de avondpartij vind je hier.

Na afloop werd aan de kok van de Edelweiss gevraagd wat hij vond van de organisatie en de deelnemers. Zijn korte, woordenloze, maar toch duidelijke reactie vind je hier.

De vergeten Jan

Blanco Tielt zorgde tijdens haar 27ste interclub ongewild voor een primeur: toen de top tien naar voor geroepen werd, wipte men van de achtste naar de zesde plaats, waardoor de speler die zevende eindigde, vergeten werd. Deze ongelukkige primeur kon enkel geschieden door de medewerking van alle aanwezigen. Het was immers niemand opgevallen dat nummer zeven werd overgeslagen. Toen nog één speler moest worden afgeroepen, merkten de organisatoren dat ze een chocoladen haas teveel hadden. De haas die bedoeld was voor nummer zeven werd verloot, en kwam zo in handen van ... Willy Van Laethem, de man die een halve minuut later ook de overwinningstrofee in ontvangst mocht nemen. De identiteit van de nummer zeven: Jan De Kruiff, lid van Lettergreep Amersfoort. Jan die de proclamatie altijd wat kleur en animo verschaft, bleef anoniem achter in de grote refter. Toen de meeste deelnemers op weg waren naar hun auto, kwam de fout aan de oppervlakte.

Rudi Ailliet van Blanco verklaarde hierover het volgende: "Ja, we weten dat we een foutje gemaakt hebben bij de prijsuitreiking. Vraag me niet hoe het kon gebeuren. Je ziet dat je zelfs op je 27ste interclub nog een steek kan laten vallen. We hebben ons uitgebreid bij Jan de Kruiff verontschuldigd. Hij kreeg extra felicitaties van de schepen van Sport en we gaven hem alvast een portie paaschocolade mee. In Utrecht krijgt hij de paashaas die hij verdiende, dat is beloofd."

Voor alle duidelijkheid: links Jan de Kruiff, rechts de schepen
Waarom was Jan eigenlijk tijdens de proclamatie aan de zijlijn blijven staan? "Ach", zo antwoordde hij, "ik dacht dat ik mij zou misteld hebben, en ik verliet daarom ietwat teleurgesteld de zaal. Daarop kwamen enkele organisatoren op mij afgesneld, die aangaven mij te hebben overgeslagen bij de prijsuitreiking. Uiteindelijk ben ik nog wel samen met de schepen van Sport en enkele chocoladepaaseitjes op de foto gezet. Mij is van organisatiezijde een zekere rehabilitatie toegezegd. Al bij al blijft de Tieltse lustruminterclub mij zeker positief bij".

Jan de Kruiff was met zijn zevende plaats niet echt tevreden. Toch maakte hij een progressie in de ranking. Zijn nieuwe rankingscore, nl. 93.58 RP, is een nieuw persoonlijk en tegelijk nieuw nationaal record. Nooit eerder deed een Nederlander beter. Hij wipt zelfs over Ronny Heylen naar de tweede plaats. Jan de Kruiff stond jaren geleden ook heel even (gedurende 1 interclub) op de tweede plaats in de ranking. Hoe lang houdt hij het nu vol?

Einde van Franks legendarische reeks

Door suikerziekte kunnen er beschadigingen optreden binnen in het oog. Zonder dat al direct het zien wordt aangetast, kunnen er toch afwijkingen aanwezig zijn in het netvlies. Dit noemt men diabetische retinopathie. Wanneer deze afwijkingen niet tijdig worden herkend en behandeld, kan blindheid ontstaan. Frank Lippens van Coxhyde Koksijde weet hier alles van.

Frank worstelt al een jaar met zichtbare oogproblemen. Hij onderging behandelingen, maar het resultaat bleef uit. Een dure injectie bleek maar vier maanden effect te hebben. Momenteel ziet hij zo slecht dat hij geen sms-berichten meer kan lezen, en meerdere brillen moet dragen om e-mails te ontcijferen. Hij hoopt dat consultaties die gepland zijn in de ziekenhuizen van Brugge en Gent een eensluidende diagnose opleveren, en -nog bijlangrijker- een therapie in het vooruitzicht stellen die op zijn minst het kijkvermogen dat enkele maanden geleden nog bestond, kan herstellen en stabiliseren.

Frank Lippens hoopt samen met ieder die hem kent opbetere dagen.
Weinigen weten dat Frank Lippens sinds het bestaan van het NTSV geen enkele interclub miste. Jaar na jaar maakte hij deel uit van het kleine groepje spelers dat deelnam aan alle interclubs van het voorbije seizoen. De oogproblemen hebben een einde gemaakt aan Franks legendarische reeks. Op Paaszaterdag moest hij noodgedwongen passen voor de interclub in Tielt. Wie echter kampt met medische problemen weet dat een spoedig en acceptabel herstel veel belangrijker is dan de verderzetting van een ononderbroken reeks IC's. Succes Frank, wij hopen u snel weer te ontmoeten in één of andere scrabble-arena!

Overlijden van Kees van Muilekom

Een berichtje van Jeroen Kramer, namens scrabbleclub De Klinkers Rotterdam en de Scrabblebond Nederland:

"Het is mijn droeve plicht jullie het overlijden te melden van Kees van Muilekom. Sinds enige tijd verkeerde Kees in niet al te florissante gezondheid; zijn hart werkte niet meer naar behoren.
En, zoals hij zelf altijd zei, zou het ook wel eens in een keer plotseling afgelopen kunnen zijn.
Juist daarom genoot hij des te meer van elke seconde van het leven. Vorige week had hij nog een nieuwe scootmobiel gekocht en vlak voor Pasen had hij zich nog een geheel nieuw kostuum aangeschaft. Bij Ria Stoop had hij zich vervolgens nog omgekleed om zijn zoon Marcel daarmee te verrassen. Vervolgens heeft hij samen met zijn familie nog een mooie Pasen gehad en flink genoten van het mooie weer. 's Avonds kwam Marcel bij hem thuis op bezoek. Hij bleek toen te zijn overleden aan -waarschijnlijk- een hartaanval. Wat dat betreft is zijn wens om er in één keer vanaf te zijn ook uitgekomen.

Kees in 2007, 22e plaats op de IC te Tessenderlo(Klik op de foto voor een grotere weergave)

Kees was een van de meest markante personen in de scrabblewereld en erg geliefd bij iedereen.
Hij bezocht tot voor kort vrijwel alle wedstrijden van het NTSV en de SBNL. Bij de SBNL was hij ook een van de weinigen die altijd alle soorten wedstrijden bezocht, punten, wedstrijd en duplicate;
het maakte hem niet uit, als er maar gescrabbeld kon worden.

Op onze club De Klinkers (tot vorig jaar was hij ook nog lid van scrabbleclub IT) zullen wij hem altijd blijven herinneren als iemand die erg gezellig was en het ook nooit kon laten om – als de beurt was afgelopen – toch nog even hardop te zeggen dat hij een hoge score had behaald, terwijl wij toch zo graag de verrassing erin wilden houden. Maar soms was de verrassing voor hem nog groter,als bleek dat zijn mooie woord een niet bestaand woord bleek te zijn. Maar hij bleef er altijd om lachen.

En ook wij zullen altijd met een glimlach aan hem denken. We zullen hem missen en wensen zijn zoon Marcel en de rest van zijn familie alle sterkte toe.

Kees is 79 jaar geworden. Aanstaande vrijdag is de begrafenis. Details daarover zullen later bekend zijn en kunnen bij mij worden opgevraagd."